Enkele diehards lieten zelfs een volledige witte broek maken met schitterend resultaat, foto's volgen ongetwijfelt later ...
vrijdag 25 september 2009
maandag 7 september 2009
Sponsorrit Pat & Peter
Bikers,
Diegene die volgende zaterdag een toerke in groep willen fietsen voor het goede doel....Onze Cape-Epic makkers Peter & Pat richten een sponsorrit in,90 kilometerkes in groep met volgwagen en achteraf de mogelijkheid in ne Leffe en een spaghettike...allen daarheen zou ik zeggen
donderdag 3 september 2009
24 uren van Zolder
Afgelopen weekend stond het Flandria Bicycle Team aan de start van de "Eneco 24 hours of cycling" te zolder.Het verslag volgt nog (Pol Col is daarmee mee bezig) maar hij had de week ervoor al de startvolgorde van de rijders vastgelegt en hij had daar zo zijn reden voor......
De Wim, die moet het minst hard werken van ons allemaal dus die mag beginnen.
De Lieven, mag dan wa uitbollen na zijn 20e plaats in den Houffa Marathon want den Wim heeft tegen dan al een toerke of 3 voorsprong.
De Ronny, die kan zijn benen toch ni stil houden dus die verzameld nog een paar toerkes.
Zodat ikke (de Paul dus) het heel rustig kan bekijken om in de laatste manche met de eer te gaan lopen door nog flink te kunnen demarreren…
De Roggen, die zijn zadel of teen of tander breekt toch weer af zodus daarna kan…
De René da allemaal terug goe maken door is goe te sleuren aan da spel…
De Jeroen kan dan alles weer naar de botten helpen want die zijn benen zitten nog vol van oep ’t podium te kruipen in den Iron bike…
En de Mario heeft tegen dan alle vrouwelijk schoon al aan onze camper gekregen dat hem volledig opgewonden zijnuurke vol maakt.
Uiteindelijk staan we dan op ’t podium als alles volgens plan verloopt…
Uw ploeglijder
Pol Col
De Wim, die moet het minst hard werken van ons allemaal dus die mag beginnen.
De Lieven, mag dan wa uitbollen na zijn 20e plaats in den Houffa Marathon want den Wim heeft tegen dan al een toerke of 3 voorsprong.
De Ronny, die kan zijn benen toch ni stil houden dus die verzameld nog een paar toerkes.
Zodat ikke (de Paul dus) het heel rustig kan bekijken om in de laatste manche met de eer te gaan lopen door nog flink te kunnen demarreren…
De Roggen, die zijn zadel of teen of tander breekt toch weer af zodus daarna kan…
De René da allemaal terug goe maken door is goe te sleuren aan da spel…
De Jeroen kan dan alles weer naar de botten helpen want die zijn benen zitten nog vol van oep ’t podium te kruipen in den Iron bike…
En de Mario heeft tegen dan alle vrouwelijk schoon al aan onze camper gekregen dat hem volledig opgewonden zijnuurke vol maakt.
Uiteindelijk staan we dan op ’t podium als alles volgens plan verloopt…
Uw ploeglijder
Pol Col
maandag 31 augustus 2009
Knappe prestaties in houffamarathon
Martine heeft in de zware Houffamarathon beslag gelegd op een knappe 8ste plaats bij de dames en Marc "Voske" kwam in een scherpe tijd van 5u02m over de meet,goed voor een 10de plek bij de masters en een 48ste plaats van 660 deelnemers overall.
Nen dikke proficiat aan beiden!!!!!!!
zondag 9 augustus 2009
Training op Circuit Zolder
Donderdagavond 06 augustus trokken 5 Flandriabikers richting Zolder om een eerste keer in groep te trainen voor de 24u van Zolder eind deze maand.
Sommige waren niet aan hun proefstuk toe en kenden de klappen van “de zweep van Zolder “ reeds, anderen ontdekte na één rondje al dat het daar gene “kattepis” is !!!
Wim en Pol hadden tijdens de daguren reeds een lange duurtraining achter de rug en Mario wou absoluut nog wat extra kms doen door met de fiets naar ginder te komen.
Renéke Rambo en Iron Marc kwamen direct na het werk de trainingsbeesten vervoegen.
Eenmaal op ’t circuit werd er na een half rondje al aangepikt aan een sneltrein en algauw schoot de hartslag de hoogte in.
Diesel Rambo (57) moest hier even passen en pikte in de tweede ronde terug aan.
Ettelijke rondjes later stond zijne diesel goe warm en was Renéke al behoorlijk veel aan de kop van ’t peleton aan ’t sleuren.
“Paul, moge die triatlonbeugels op mijne vlo blijve hange met de 24u, want dan kan ik goe sleure aan da spel ???”
De andere ploegrakkers simuleerde de wedstrijd al een beetje en kwamen tot de conclusie dat we hier ni den held zullen moeten komen uithangen binnen 3 weken maar eerder ons verstand moeten gebruiken om zo weinig mogelijk kruit te verschieten…
Een rondje koptrekken of enkele keren een gaatje dicht knallen kost immers telkens veel krachten.
De laatste rondjes draaiden Marc, Pol en Wim toch nog eens de gas volledig open en tot onze verbazing riep Wim plots dat we los waren en er niemand meer aanhing…
Een ideaal moment om deze eerste training met een goei gevoel te beëindigen en al eens een korte tactiekbespreking te houden op het terras van de Otobar.
Woensdag 12 augustus 18.30u vergadering Pluymhoeve
Donderdag 13 augustus training Circuit Zolder vanaf 18.15u
Sommige waren niet aan hun proefstuk toe en kenden de klappen van “de zweep van Zolder “ reeds, anderen ontdekte na één rondje al dat het daar gene “kattepis” is !!!
Wim en Pol hadden tijdens de daguren reeds een lange duurtraining achter de rug en Mario wou absoluut nog wat extra kms doen door met de fiets naar ginder te komen.
Renéke Rambo en Iron Marc kwamen direct na het werk de trainingsbeesten vervoegen.
Eenmaal op ’t circuit werd er na een half rondje al aangepikt aan een sneltrein en algauw schoot de hartslag de hoogte in.
Diesel Rambo (57) moest hier even passen en pikte in de tweede ronde terug aan.
Ettelijke rondjes later stond zijne diesel goe warm en was Renéke al behoorlijk veel aan de kop van ’t peleton aan ’t sleuren.
“Paul, moge die triatlonbeugels op mijne vlo blijve hange met de 24u, want dan kan ik goe sleure aan da spel ???”
De andere ploegrakkers simuleerde de wedstrijd al een beetje en kwamen tot de conclusie dat we hier ni den held zullen moeten komen uithangen binnen 3 weken maar eerder ons verstand moeten gebruiken om zo weinig mogelijk kruit te verschieten…
Een rondje koptrekken of enkele keren een gaatje dicht knallen kost immers telkens veel krachten.
De laatste rondjes draaiden Marc, Pol en Wim toch nog eens de gas volledig open en tot onze verbazing riep Wim plots dat we los waren en er niemand meer aanhing…
Een ideaal moment om deze eerste training met een goei gevoel te beëindigen en al eens een korte tactiekbespreking te houden op het terras van de Otobar.
Woensdag 12 augustus 18.30u vergadering Pluymhoeve
Donderdag 13 augustus training Circuit Zolder vanaf 18.15u
donderdag 30 juli 2009
FIETSVAKANTIE ALPEN 2009 (door Pol Col)
Van 06 juni tot 13 juni trokken een aantal Flandria bikers naar de Alpen om er te gaan strijden voor de “bollekestrui” in de jaarlijkse befaamde Domen fietsvakantie.
Programma Briancon –Nice – Briancon, onder het moto, BEEN THERE DONE THAT !
Flandria bikers en gelegenheids Flandrias van de partij waren, wie anders dan Pol Col, Lieven Schroyen alias Livorno, de broers Rudy en Koen Domen, Marc Taeymans alias den Taeye, Rocket Ron Vangheel, Sexy Mark Van Gorp, Rambo René Van der Velden, James Dean Luc den bloemist Janssens, Bruno Van Hoof, Terminator Flor Verbraeken, Werner Tschmilleke Zülke en chauffeur Wouter Taeymans ’t zooneke van…
Op kleppers als Col de L’Izoard, Col de La Cayolle, Col del Sestriere en nog vele andere werden weer heroïsche gevechten geleverd om punten te sprokkelen voor het bergklassement.
Paradepaardje van dit jaar was de rit in en rond Monaco !!!
Die dag hadden onze renners op vraag van Pol Col allemaal hun Flandria Bicycle Team tenueke aangetrokken en dat zouden ze geweten hebben in het mondaine Monaco.
Pascalleke, de levensgezellin van onze Pol en Ingrid de partner van onze Sponsor Flandria Rent hadden een paar dagen vrij en besloten ook ginder even onze mannen te aanschouwen.
Afspraak op het plein van ’t Casino voor het terras van Cafe De Paris !!!
Op een minimum van tijd stonden daar tientallen toeristen onze ploeg te fotograferen en te interviewen…
De Tour de France zal daar namelijk over enkele weken vertrekken en blijkbaar dachten daar een paar mensen dat het Flandria Team tot de profteams behoord en al eens komt verkennen.
Toegegeven zo’n 12 man in den tenue komt wel professioneel over, vooral wanneer Pol en Lieven dan nog eens met dezelfde Pinarello in teamkleuren naast elkaar paraderen !!!
Ander verrassend tintje was de beruchte en gevreesde “BMI-dag”.
Iedereen, incl fietsen moesten op de weegschaal en zou werd de BMI bepaald. De Col de Cayolle (+/- 30km) zou beklommen worden met gelijke maten en gewichten ???
Achteraf bleek dit een veel grotere impact te hebben dan verwacht en gezond kon je dit ook niet direct noemen, tevens werden er ook nog “jokers” ingezet zodat hier dubbele punten konden gehaald worden.
Grootste slachtoffers waren Tsmilleke , Lieven, Rudy en Pol, die mochten allen met ne zak van rond de 10kg op de rug vertrekken !!!
Berggeiten Lieven en Rudy, hadden al genoeg punten verzameld om hun leidersplaats veilig te stellen maar Pol verloor hier zoveel punten (dank aan de jokers) dat hij de jaarlijkse strijd voor het podium wel kon vergeten dit jaar.
Gorpy en den Taeye gingen hier dan ook lopen met het maximum van de punten X2 !!!
Ondanks alles werd de sfeer hier niet minder om en wanneer “Pee Van De Week” Renéke dan af en toe nog eens een uitspatting kreeg was alle leed weer snel weggelachen…
Kers op de taart was dan nog de aankomst in Briancon waar ook die dag de Dauphiné Libéré de meet had gelegd.
Rudy en Pol maakten hier dankbaar gebruik om even met Tom Boonen een stukje mee te bollen… het leken wel kinderen op de schoot van Sinterklaas …
Deze wederom fantastische week werd afgerond met de traditionele prijsuitreiking en einduitslagen van klassement en nevenklassementen.
Programma Briancon –Nice – Briancon, onder het moto, BEEN THERE DONE THAT !
Flandria bikers en gelegenheids Flandrias van de partij waren, wie anders dan Pol Col, Lieven Schroyen alias Livorno, de broers Rudy en Koen Domen, Marc Taeymans alias den Taeye, Rocket Ron Vangheel, Sexy Mark Van Gorp, Rambo René Van der Velden, James Dean Luc den bloemist Janssens, Bruno Van Hoof, Terminator Flor Verbraeken, Werner Tschmilleke Zülke en chauffeur Wouter Taeymans ’t zooneke van…
Op kleppers als Col de L’Izoard, Col de La Cayolle, Col del Sestriere en nog vele andere werden weer heroïsche gevechten geleverd om punten te sprokkelen voor het bergklassement.
Paradepaardje van dit jaar was de rit in en rond Monaco !!!
Die dag hadden onze renners op vraag van Pol Col allemaal hun Flandria Bicycle Team tenueke aangetrokken en dat zouden ze geweten hebben in het mondaine Monaco.
Pascalleke, de levensgezellin van onze Pol en Ingrid de partner van onze Sponsor Flandria Rent hadden een paar dagen vrij en besloten ook ginder even onze mannen te aanschouwen.
Afspraak op het plein van ’t Casino voor het terras van Cafe De Paris !!!
Op een minimum van tijd stonden daar tientallen toeristen onze ploeg te fotograferen en te interviewen…
De Tour de France zal daar namelijk over enkele weken vertrekken en blijkbaar dachten daar een paar mensen dat het Flandria Team tot de profteams behoord en al eens komt verkennen.
Toegegeven zo’n 12 man in den tenue komt wel professioneel over, vooral wanneer Pol en Lieven dan nog eens met dezelfde Pinarello in teamkleuren naast elkaar paraderen !!!
Ander verrassend tintje was de beruchte en gevreesde “BMI-dag”.
Iedereen, incl fietsen moesten op de weegschaal en zou werd de BMI bepaald. De Col de Cayolle (+/- 30km) zou beklommen worden met gelijke maten en gewichten ???
Achteraf bleek dit een veel grotere impact te hebben dan verwacht en gezond kon je dit ook niet direct noemen, tevens werden er ook nog “jokers” ingezet zodat hier dubbele punten konden gehaald worden.
Grootste slachtoffers waren Tsmilleke , Lieven, Rudy en Pol, die mochten allen met ne zak van rond de 10kg op de rug vertrekken !!!
Berggeiten Lieven en Rudy, hadden al genoeg punten verzameld om hun leidersplaats veilig te stellen maar Pol verloor hier zoveel punten (dank aan de jokers) dat hij de jaarlijkse strijd voor het podium wel kon vergeten dit jaar.
Gorpy en den Taeye gingen hier dan ook lopen met het maximum van de punten X2 !!!
Ondanks alles werd de sfeer hier niet minder om en wanneer “Pee Van De Week” Renéke dan af en toe nog eens een uitspatting kreeg was alle leed weer snel weggelachen…
Kers op de taart was dan nog de aankomst in Briancon waar ook die dag de Dauphiné Libéré de meet had gelegd.
Rudy en Pol maakten hier dankbaar gebruik om even met Tom Boonen een stukje mee te bollen… het leken wel kinderen op de schoot van Sinterklaas …
Deze wederom fantastische week werd afgerond met de traditionele prijsuitreiking en einduitslagen van klassement en nevenklassementen.
BEDANKT BROERTJES DOMEN,
EINDKLASSEMENT:
1)Rudico 2)Livorno 3)Teaye 4)Gorpy 5)Pol Col 6)Rocket Ron 7)Rambo René 8)Koeneken 9)Jeams Lucas 10)Tsmilleke 11)Terminateor Flor 12) Brunetti
1)Rudico 2)Livorno 3)Teaye 4)Gorpy 5)Pol Col 6)Rocket Ron 7)Rambo René 8)Koeneken 9)Jeams Lucas 10)Tsmilleke 11)Terminateor Flor 12) Brunetti
M&M in Dolimiti Superbike (Italie)
Een tweetal weken geleden stonden Flandriabikers Martine & Marc (Voske) aan de start van den Dolimitimarathon.Dat ons Martinneke haar manneke kan staan weten we ondertussen al...maar dit was voor haar toch weer een mooie uitdaging.
Ze eindigde dan ook knap als 60ste dame van de 120 starters en haar tijd van 3u50m was goed voor een 5de plaats in haar leeftijdscategorie!
Voske nam de lange afstand voor zijn rekening,120km met 3350 hoogtemeters.
Hij eindigde in een tijd van 6u41m en was daarmee 446ste van 1350 vertrekkers (76ste Master van de 260). 
.jpg)
.jpg)
woensdag 22 juli 2009
Salzkammer Extreme 2009...Worst case scenario
Zonder woorden!!!!
What's next??...Cape-Epic in Zuid-Africa...int zonneke!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
maandag 20 juli 2009
Moreturi te salutanti
Zij die gaan sterven groeten U....
Bad Goisern…(Oostenrijk)..Vrijdagavond 20u30…De wekker staat op kwart na 3 vannacht..We moeten immers om 5u aan de start staan van de Salzkammer Extreme,“The longest MTB race in Europe”.
210km/7000 hoogtemeters,als de benen meezitten hadden we gehoopt om een eindtijd neer te zetten ergens tussen de 14 & 15u.
Probleem is dat de weersvoorspelling bijzonder slecht is!Ganse dag regen…13 graden in de vallei en slecht 5 graden boven op de cols en misschien zelfs sneeuw.
De moral zit dus zeer laag want den deze kan nu eenmaal niet tegen da strontweer en het maakt alles nog veel moeilijker berijdbaar wat de opdracht bijna onmenselijk gaat maken.
Zelfs vorig jaar in goede weersomstandigheden zijn slechts 150 van de 375 gestarte bikers aangekomen!!
Ik moet zeggen…hier zitten met teammate Paul is gene cadeau..hij had al enkele weken geleden laten weten dat hij de lange afstand niet zag zitten en hij ging hier zijne nummer inruilen voor een startplaats bij de 110km rijders.
Dat was dus zonder de organisatie gerekend die onverbiddelijk weigert om afstanden te switchen.
Gevolg Pol Col zit hier al 2 dagen te zeggen dat het niet gaat lukken,we gaan kou hebben,we gaan dit,we gaan dat…ik probeer er zo weinig mogelijk aan te denken en hij heeft het over niks anders…ni gemakkelijk zenne,da belooft voor morge!
We hebben afgesproken dat we samen in “Transalp”stijl de uitdaging gaan aangaan maar als hij morge weer begint te zagen zet ik gewoon mijnen i-pod aan…;-)
Alle gekheid op een stokje…ik vrees dat we morgen serieus door den beton zullen moeten,zowel fysiek…maar mentaal zal het ook gene kattepis zijn.
De meeste marathons rijden we ergens tussen de 6 uur en de 9 uur en dan ben je meestal totaal choco…15 uren offroadbiken en dan nog in slecht weer,met beklimmingen van 20% en in totaal klim hoogtemeters die overeenkomen met 5x de Mont Ventoux,ik ben er eerlijk gezegd nie gerust in.
Sloppel
210km/7000 hoogtemeters,als de benen meezitten hadden we gehoopt om een eindtijd neer te zetten ergens tussen de 14 & 15u.
Probleem is dat de weersvoorspelling bijzonder slecht is!Ganse dag regen…13 graden in de vallei en slecht 5 graden boven op de cols en misschien zelfs sneeuw.
De moral zit dus zeer laag want den deze kan nu eenmaal niet tegen da strontweer en het maakt alles nog veel moeilijker berijdbaar wat de opdracht bijna onmenselijk gaat maken.
Zelfs vorig jaar in goede weersomstandigheden zijn slechts 150 van de 375 gestarte bikers aangekomen!!
Ik moet zeggen…hier zitten met teammate Paul is gene cadeau..hij had al enkele weken geleden laten weten dat hij de lange afstand niet zag zitten en hij ging hier zijne nummer inruilen voor een startplaats bij de 110km rijders.
Dat was dus zonder de organisatie gerekend die onverbiddelijk weigert om afstanden te switchen.
Gevolg Pol Col zit hier al 2 dagen te zeggen dat het niet gaat lukken,we gaan kou hebben,we gaan dit,we gaan dat…ik probeer er zo weinig mogelijk aan te denken en hij heeft het over niks anders…ni gemakkelijk zenne,da belooft voor morge!
We hebben afgesproken dat we samen in “Transalp”stijl de uitdaging gaan aangaan maar als hij morge weer begint te zagen zet ik gewoon mijnen i-pod aan…;-)
Alle gekheid op een stokje…ik vrees dat we morgen serieus door den beton zullen moeten,zowel fysiek…maar mentaal zal het ook gene kattepis zijn.
De meeste marathons rijden we ergens tussen de 6 uur en de 9 uur en dan ben je meestal totaal choco…15 uren offroadbiken en dan nog in slecht weer,met beklimmingen van 20% en in totaal klim hoogtemeters die overeenkomen met 5x de Mont Ventoux,ik ben er eerlijk gezegd nie gerust in.
Sloppel
maandag 13 juli 2009
GOUD voor Pol Col in “LA VENTOUX BEAUMES DE VENISE 2OO9”
Op dinsdag 26 mei 2009 trok Paul met zijn Pascalleke naar de Ventoux om er zich voor te bereiden op de jaarlijkse extreme fietsvakantie in de Alpen.
Daar wordt immers elk jaar gevochten en gestreden voor de felbegeerde bollekestrui.
Zaterdags staat de Cyclosportieve “La beaumes de Venise” op het programma, een pittige cyclo die start in Beaumes de Venise vervolgens over Col De La Chaine richting Malaucene gaat om daar de beklimming van de Reus van de Provence te beginnen en via Sault langst de Noord kant terug te keren over de Col De Veaux en de andere kant van Col de La Chaine om zo terug in Beaumes de Venise te finishen.
Dit alles brengt een 140 tal km’s op de teller en zo’n 3000 hoogtemeters, een pittige rit dus.
Van in de start vond onze Flandria biker het juiste ritme en liet zich niet overhalen om in de aanloop naar de reus mee te knallen met al diegene die als een speer voorbij vlogen op het eerste klimmetje.
Even twijfelde hij wel en vroeg zich af of die nu allemaal sterker waren dan hijzelf.
Maar eens aan de Ventoux begonnen en een ideale gangmaker te hebben gevonden in ene “Cancellara” althans daar trok hij op met dezelfde outfit en zelfs fiets, werden veel van die snelle starters terug gefloten en ter plaatsen gelaten.
Tijdens de snelle afdaling richting Sault vormde zich een groepje van een 15-tal renners die onder impuls van Pol en drie andere vrijwilligers er een stevig tempo op na hielden. (dit ligt vast op de gevoelige plaat volgen P)
Uiteindelijk finisht onze vriend in een tijd van 4u 57min als 33e in zijn Cat of een algemene 117e plaats van een 500 deelnemers, ruim binnen de tijd voor een gouden brevet.
Proficiat Pol !!
Daar wordt immers elk jaar gevochten en gestreden voor de felbegeerde bollekestrui.
Zaterdags staat de Cyclosportieve “La beaumes de Venise” op het programma, een pittige cyclo die start in Beaumes de Venise vervolgens over Col De La Chaine richting Malaucene gaat om daar de beklimming van de Reus van de Provence te beginnen en via Sault langst de Noord kant terug te keren over de Col De Veaux en de andere kant van Col de La Chaine om zo terug in Beaumes de Venise te finishen.
Dit alles brengt een 140 tal km’s op de teller en zo’n 3000 hoogtemeters, een pittige rit dus.
Van in de start vond onze Flandria biker het juiste ritme en liet zich niet overhalen om in de aanloop naar de reus mee te knallen met al diegene die als een speer voorbij vlogen op het eerste klimmetje.
Even twijfelde hij wel en vroeg zich af of die nu allemaal sterker waren dan hijzelf.
Maar eens aan de Ventoux begonnen en een ideale gangmaker te hebben gevonden in ene “Cancellara” althans daar trok hij op met dezelfde outfit en zelfs fiets, werden veel van die snelle starters terug gefloten en ter plaatsen gelaten.
Tijdens de snelle afdaling richting Sault vormde zich een groepje van een 15-tal renners die onder impuls van Pol en drie andere vrijwilligers er een stevig tempo op na hielden. (dit ligt vast op de gevoelige plaat volgen P)
Uiteindelijk finisht onze vriend in een tijd van 4u 57min als 33e in zijn Cat of een algemene 117e plaats van een 500 deelnemers, ruim binnen de tijd voor een gouden brevet.
Proficiat Pol !!
woensdag 1 juli 2009
Alpe-d’Hueztoestanden in SpessartBike
Afgelopen weekend afgezakt naar het duitse Frammersbach om de 117km lange Spessartmarathon te rijden.Het FlandriaTeam bestond uit Lieven,Paul en mezelf,verder was er Luc (Muddie Buddies),Steven (Freebikers) en Wim Stijnen (La Pipe).
Jeroen was na 3 dagen platte kak zo verzwakt dat hij wijselijk besloot om samen met Vicky langs de kant voor de support te zorgen.
Om 8 uur s’morgens vertrekken is vroeg voor een relatief korte marathon en Luc had er duidelijk het meeste last mee…eerst gaat de “rooie kogel” al plat op zijnen buik op een brugje op weg naar de start en eenmaal aan de start komt hij tot de vaststelling dat zijne Camelback nog in de mobilhome ligt…
Het startvak voor de lange afstand is slechts gevuld met 200 bikers…het meerendeel van de deelnemers kiest hier voor de korte afstand.
Stipt 8 uur is het dan zover,het tempo ligt enorm hoog,ik probeer in het juiste ritme te komen en me niet te laten vangen aan een snelle start.Luc daarentegen schiet als een raket voorbij…hij zal nooit luisteren hé!!
Het parcours is prachtig en op enkele zeer steile stukken na is het in mijn voordeel,klimmen op “de grote plateau”da doen we het liefst!
Paul is ondertussen stillekes in mijn wiel komen te zitte maar zegt niets,pas in een scherpe bocht zie ik in mijn ooghoek dat hij het is.Samen rijden we in Transalp stijl verder…nog steeds in een goed ritme en op reserve tijdens het klimmen,op de tussenstukken en in de afdalingen gaan we wel voluit…tis zo plezant hé!!
Na 50 km beginnen we aan de afdaling naar Frammersbach…snel nog iets eten en goed op adem komen want dan is het zover..Scherpe bocht naar rechts (zien da je goed geschakeld hebt of je staat te voet)…de Grabich!!!..ne muur van 20% ,eerst asfalt en na een 400m gaat het over in het bos en het blijft maar duren.
Normaal gezien doet zo’n stuk enorm pijn maar hier voel je er niks van…zoveel volk,zoveel lawaai…dat hebben we nog nergens meegemaakt..rijen dik met toeters en bellen,vlaggen,spandoeken..noem maar op..de mensen worden zot en schreeuwen ons naar boven…puur kippevel.
Paul komt in de eerste meters naast mij rijden,schreeuwt me in het oor “deez is bangelijk hé!!” gaat recht op de trappers staan en schiet naar boven…later vertelde hij ons dat zijn hartslag tijdens die klim steeg tot 196..puur door de adrenaline.
Ikzelf weet dat zulke steile stukken mijn ding niet is en probeer niet te forceren en te genieten van dit mooie schouwspel…op het moment dat we de asfalt verlaten rijdt Pol Col zo’n 100m voor me uit en denk ik…dat komt wel goed daar knal ik straks wel naartoe.De klim in het bos bleef echter nog lang duren en eenmaal boven was mijnen teammate niet meer te zien…nog steeds geen paniek,mijn stukken moeten nog komen en ik voelde me nog steeds goed.
Maar Paul was ook goed en ik heb hem pas aan de finisch teruggezien..met een big smile on his face…knap gereden makker!!
Ikzelf heb de tweede ronde constant het tempo hoog kunnen houden en had steeds een goed gevoel en toch kon ik geen plaats meer winnen..integendeel af en toe kwam er nog ne sterken duitser overgeknald…
O ja…en dan was er nog de Lieven hé…onze kopman knalt in dit sterke deelnemersveld naar een 30ste plaats en rijd ons op maar liefst 45 minuten…hij was gewassen en geschoren toen we binnenbolden…onvoorstelbaar wat een progressie onze champ gemaakt heeft…das buiten categorie,daar hebben we het laatste nog nie van gezien!!!!
Steven rijd een sterke wedstrijd en komt zeer tevreden binnegebold na 6u33m…ook Wim is tevreden en vooral heel proper…die zijn vrouwtje ziet die graag thuiskomen denk ik.
Luc sloot de rij af…had na zijn snelle start een klopke van den hamer gekregen maar heeft dit avontuur toch ook weeral op zijn palmares staan…Proficiat aan allen en bedankt aan Vicky & Jeroen voor de Support!!
Nog even dit…Spessart staat volgend jaar bij ons terug op de agenda…zowel het parcour,de sfeer,de organisatie,de streek,den apres-bike zijn de max en is daardoor voor ons één van de allerbeste marathons die we gereden hebben…noteer hem in jullie agenda!!
CU…Marc
Jeroen was na 3 dagen platte kak zo verzwakt dat hij wijselijk besloot om samen met Vicky langs de kant voor de support te zorgen.
Om 8 uur s’morgens vertrekken is vroeg voor een relatief korte marathon en Luc had er duidelijk het meeste last mee…eerst gaat de “rooie kogel” al plat op zijnen buik op een brugje op weg naar de start en eenmaal aan de start komt hij tot de vaststelling dat zijne Camelback nog in de mobilhome ligt…
Het startvak voor de lange afstand is slechts gevuld met 200 bikers…het meerendeel van de deelnemers kiest hier voor de korte afstand.
Stipt 8 uur is het dan zover,het tempo ligt enorm hoog,ik probeer in het juiste ritme te komen en me niet te laten vangen aan een snelle start.Luc daarentegen schiet als een raket voorbij…hij zal nooit luisteren hé!!
Het parcours is prachtig en op enkele zeer steile stukken na is het in mijn voordeel,klimmen op “de grote plateau”da doen we het liefst!
Paul is ondertussen stillekes in mijn wiel komen te zitte maar zegt niets,pas in een scherpe bocht zie ik in mijn ooghoek dat hij het is.Samen rijden we in Transalp stijl verder…nog steeds in een goed ritme en op reserve tijdens het klimmen,op de tussenstukken en in de afdalingen gaan we wel voluit…tis zo plezant hé!!
Na 50 km beginnen we aan de afdaling naar Frammersbach…snel nog iets eten en goed op adem komen want dan is het zover..Scherpe bocht naar rechts (zien da je goed geschakeld hebt of je staat te voet)…de Grabich!!!..ne muur van 20% ,eerst asfalt en na een 400m gaat het over in het bos en het blijft maar duren.
Normaal gezien doet zo’n stuk enorm pijn maar hier voel je er niks van…zoveel volk,zoveel lawaai…dat hebben we nog nergens meegemaakt..rijen dik met toeters en bellen,vlaggen,spandoeken..noem maar op..de mensen worden zot en schreeuwen ons naar boven…puur kippevel.
Paul komt in de eerste meters naast mij rijden,schreeuwt me in het oor “deez is bangelijk hé!!” gaat recht op de trappers staan en schiet naar boven…later vertelde hij ons dat zijn hartslag tijdens die klim steeg tot 196..puur door de adrenaline.
Ikzelf weet dat zulke steile stukken mijn ding niet is en probeer niet te forceren en te genieten van dit mooie schouwspel…op het moment dat we de asfalt verlaten rijdt Pol Col zo’n 100m voor me uit en denk ik…dat komt wel goed daar knal ik straks wel naartoe.De klim in het bos bleef echter nog lang duren en eenmaal boven was mijnen teammate niet meer te zien…nog steeds geen paniek,mijn stukken moeten nog komen en ik voelde me nog steeds goed.
Maar Paul was ook goed en ik heb hem pas aan de finisch teruggezien..met een big smile on his face…knap gereden makker!!
Ikzelf heb de tweede ronde constant het tempo hoog kunnen houden en had steeds een goed gevoel en toch kon ik geen plaats meer winnen..integendeel af en toe kwam er nog ne sterken duitser overgeknald…
O ja…en dan was er nog de Lieven hé…onze kopman knalt in dit sterke deelnemersveld naar een 30ste plaats en rijd ons op maar liefst 45 minuten…hij was gewassen en geschoren toen we binnenbolden…onvoorstelbaar wat een progressie onze champ gemaakt heeft…das buiten categorie,daar hebben we het laatste nog nie van gezien!!!!
Steven rijd een sterke wedstrijd en komt zeer tevreden binnegebold na 6u33m…ook Wim is tevreden en vooral heel proper…die zijn vrouwtje ziet die graag thuiskomen denk ik.
Luc sloot de rij af…had na zijn snelle start een klopke van den hamer gekregen maar heeft dit avontuur toch ook weeral op zijn palmares staan…Proficiat aan allen en bedankt aan Vicky & Jeroen voor de Support!!
Nog even dit…Spessart staat volgend jaar bij ons terug op de agenda…zowel het parcour,de sfeer,de organisatie,de streek,den apres-bike zijn de max en is daardoor voor ons één van de allerbeste marathons die we gereden hebben…noteer hem in jullie agenda!!
CU…Marc
maandag 15 juni 2009
Verslag:Raid des Hautes Fagnes (door Luc de Vylder)
DEELNEMERS
Guy, jeroen, krikke, steven Audenaert, kris janssens, de vylder luc.
De eerste deelname aan ‘de hel’. Reeds in la reid met guy en jeroen afgesproken om deze te doen. Zaterdag nog telefoon van kris dat ze ook gaan en afgesproken dat ik rij naar malmedy. De zaterdag gewogen en 78,8kg, dus sta niet echt ‘goed’ maar vul me met rijst. ’s Avonds naar verjaardags feestje cathrine (wim de colvenaer) en daar nog pasta gegeten en doorgespoeld met sint-palskes bier. Iets voor twaalf uur op weg naar bedje maar het feest gezelschap stelde dat niet echt op prijs ;-(.
Om vijf uur (>80kg) is het al licht en ik laad de merida 96 in, de hutchingson python banden zijn erop blijven liggen ondanks mijn vele twijfes maar guy en kris hebben me overtuigd dat het zeker lukt. De kris en steven opgeladen en dan op weg, we pikken aan bij guy die ondertss de jeroen en krikke heeft als gezelschap terwijl we twee uur mogen rijden naar malmedy. Guy zijn moeder is mee en zal daar beetje wandelen en kijken naar de bikers.
Bij oprijden van de parking vlug hallo naar mario (90km) en carine (60km). We zijn ruim op tijd en parkeren de auto. Naar de inschrijving en de 5XX nummers ophalen. De nummers monteren, de nodige repen en gellekes, guarana voor km 70 en 90, bandenspanning en ontspannen rustig naar de startblok. De peter blawus en luc gaan ook de 115km doen en staan bij ons (steven, luc, krikke) in dezelfde blok van 250. Kris mag door podium plaats in vorige editie in eerste blok starten terwijl guy en jeroen in tweede blok staan. De eerste blok mag vertrekken om 9.00, tweede blok om 9u15 terwijl de derde om 9u30 losgelaten word. Enkel nog effe spannend als krikke zijn voorvork nog op gaat pompen. Hij is juist op tijd terug. Ik blokkeer de vering en vlam naar voren tot eerste groepje en hoor carine nog roepen. Draai in ongeveer tiende positie op naar eerste steile asfalt klim van 1,5km en 10% . Rustig nu en hr 160 houden terwijl er mij voorbij steken waarbij steven. Hmmm… toch maar iets meer dan en ik volg hem tijdens de lange klim, nog 19 klimmen. We gaan het veld in en ik blijf nog even bij steven maar sla dan een kloofje omdat ik even doortrek zodat ik ‘geruster’ zit en de eerste grind wegen voorbij rollen. De eerste 20 km zijn inderdaad zwaar en zie op teller zelfs 24% staan tijdens een klim. Na 15 km staan er reeds te voet, amai die gaan een lange dag tegemoet. Ik kom aan een riviertje en daar tegen is het ook fiets wandelen. Teveel keien en te moeilijk. De krikke roept naar mij. Oesjes, die volgt op korte afstand. De eerste bevoorrading laat ik zo. Een fietser in truitje van national bike park marathon rijd voor mij en is mijn volgende richtpunt. Als ik hem inhaal blijkt hij mij te kennen, hebben wat bijgepraat en samen naar de tweede bevoorrading. Na 25 km is het iets minder zwaar en rijden we naar de hoge venen. Veel wortel stroken maar de banden verbazen me in positieve zin. Met 2 bar druk en ben er tevreden van zelfs op die gladde stroken. Ondanks de regen afgelopen week ligt het terrein er goed bij en die langere modderstroken tja das dan beetje schuiven hé. Na 40km heb ik het weer moeilijk, benen doen pijn en precies kramp gevoel, mentaal beetje doorbijten want wil weer afslaan. De krikke komt tot in mijn wiel en peinsde dat ik slechte dag heb! Mijn links been is nog in discussie met mijn rechts over wie er het eerst in de kramp mag schieten. We peppen elkaar op en de droge humor van de krikke breekt de ‘pijnmuur’ een beetje. Aan de bevoorrading op de hoge venen spoort hij me aan: hela d’er hangt ne nummer en een tijd op hé!!
Vlug camelback volgieten en een half rijsttaartje binnen stampen. Ik zet de krikke wat uit de wind zoals hij vroeg en merk dat op de ‘vlakkere’ stukken het beter gaat en we af en toe er in halen. Beetje schrik als er weer klim is dat de benen blokkeren maar het lukt. De km’s gaan traag vooruit en het terrein ligt vol rotsen, lange stroken boomwortels en af en toe technische afdalingen. We rijden ook precies door een kloof en moet terug denken aan chemin de soleil. Echt mountainbiken maar slopend. J Moet er op letten dat ik om het uur iets eet.
Hela, je mag doorijden hoor, je moet niet op mij wachten, rij maar weg, roepen we af en toe naar elkaar in gedeelde miserie en plezier. We rijden samen verder en dat pept wel op omdat de krikke mij ook mee sleurt over de stroken en omgekeerd. Zelfde lage niveau ;-)
Een afdaling is moeilijk en daar hangen zelfs oranje netten om ons op te vangen, ook kris deed deze te voet. We komen carine tegen die de 60 km aan het doen is en ook aan het ‘genieten’ is. probeer haar mee te krijgen maar ons tempo ligt nog iets hoger.
Aan de voorlaatste bevoorrading aan de steengroeve zit er een meisje opzij gewoon uitgeput te slapen! Nu beginnen terug de klimmen, bordje nog 6 te gaan. Amai, dat doet nog meer pijn en op karakter rijden we naar boven. Soms te voet omdat het niet meer lukt of zelfs niet kan. De voorlaatste klim daar rijd niemand op, zelfs de kris geeft toe dat dat niet lukt. We beginnen af te tellen en onze km standen te vergelijken snakkend naar de verlossing terwijl we de volgende klim aanvatten. Krikke: ja, je bent heel langzaam aan het wegrijden van mij! Nog enkele keren wachten we en komen terug samen maar dan vergroot de afstand tss mij en de krikke, we spreken dan niet meer over meters maar centimeters. Op een schuine helling ga ik er effe bij liggen en de krikke is blijkbaar ook nog effe ter aarde gegaan.
Nog tergend langzaam met af en toe nog een klimmetje rij ik binnen. Juist boven de acht uur en twee min. Later mijn nieuwe marathon maat de krikke. We hebben dat goed gedaan en tevreden strompelen we verder naar de auto.
De douche doet deugd en een pitta later staan we samen nog wat te genieten bij guy, jeroen, kris en steven, deze heeft opgegeven omdat hij ziek is.
Moe en tevreden naar huis.
Was aangenaam om met de krikke samen te genieten, beide zelfde niveau.
De banden deden dat zéér goed en samen met de merida 96 is fun.
Veel seingevers en zelfs red bull meisjes aan een kasteel maar dat weet ik niet meer, te groggy zeker?
Guy, jeroen, krikke, steven Audenaert, kris janssens, de vylder luc.
De eerste deelname aan ‘de hel’. Reeds in la reid met guy en jeroen afgesproken om deze te doen. Zaterdag nog telefoon van kris dat ze ook gaan en afgesproken dat ik rij naar malmedy. De zaterdag gewogen en 78,8kg, dus sta niet echt ‘goed’ maar vul me met rijst. ’s Avonds naar verjaardags feestje cathrine (wim de colvenaer) en daar nog pasta gegeten en doorgespoeld met sint-palskes bier. Iets voor twaalf uur op weg naar bedje maar het feest gezelschap stelde dat niet echt op prijs ;-(.
Om vijf uur (>80kg) is het al licht en ik laad de merida 96 in, de hutchingson python banden zijn erop blijven liggen ondanks mijn vele twijfes maar guy en kris hebben me overtuigd dat het zeker lukt. De kris en steven opgeladen en dan op weg, we pikken aan bij guy die ondertss de jeroen en krikke heeft als gezelschap terwijl we twee uur mogen rijden naar malmedy. Guy zijn moeder is mee en zal daar beetje wandelen en kijken naar de bikers.
Bij oprijden van de parking vlug hallo naar mario (90km) en carine (60km). We zijn ruim op tijd en parkeren de auto. Naar de inschrijving en de 5XX nummers ophalen. De nummers monteren, de nodige repen en gellekes, guarana voor km 70 en 90, bandenspanning en ontspannen rustig naar de startblok. De peter blawus en luc gaan ook de 115km doen en staan bij ons (steven, luc, krikke) in dezelfde blok van 250. Kris mag door podium plaats in vorige editie in eerste blok starten terwijl guy en jeroen in tweede blok staan. De eerste blok mag vertrekken om 9.00, tweede blok om 9u15 terwijl de derde om 9u30 losgelaten word. Enkel nog effe spannend als krikke zijn voorvork nog op gaat pompen. Hij is juist op tijd terug. Ik blokkeer de vering en vlam naar voren tot eerste groepje en hoor carine nog roepen. Draai in ongeveer tiende positie op naar eerste steile asfalt klim van 1,5km en 10% . Rustig nu en hr 160 houden terwijl er mij voorbij steken waarbij steven. Hmmm… toch maar iets meer dan en ik volg hem tijdens de lange klim, nog 19 klimmen. We gaan het veld in en ik blijf nog even bij steven maar sla dan een kloofje omdat ik even doortrek zodat ik ‘geruster’ zit en de eerste grind wegen voorbij rollen. De eerste 20 km zijn inderdaad zwaar en zie op teller zelfs 24% staan tijdens een klim. Na 15 km staan er reeds te voet, amai die gaan een lange dag tegemoet. Ik kom aan een riviertje en daar tegen is het ook fiets wandelen. Teveel keien en te moeilijk. De krikke roept naar mij. Oesjes, die volgt op korte afstand. De eerste bevoorrading laat ik zo. Een fietser in truitje van national bike park marathon rijd voor mij en is mijn volgende richtpunt. Als ik hem inhaal blijkt hij mij te kennen, hebben wat bijgepraat en samen naar de tweede bevoorrading. Na 25 km is het iets minder zwaar en rijden we naar de hoge venen. Veel wortel stroken maar de banden verbazen me in positieve zin. Met 2 bar druk en ben er tevreden van zelfs op die gladde stroken. Ondanks de regen afgelopen week ligt het terrein er goed bij en die langere modderstroken tja das dan beetje schuiven hé. Na 40km heb ik het weer moeilijk, benen doen pijn en precies kramp gevoel, mentaal beetje doorbijten want wil weer afslaan. De krikke komt tot in mijn wiel en peinsde dat ik slechte dag heb! Mijn links been is nog in discussie met mijn rechts over wie er het eerst in de kramp mag schieten. We peppen elkaar op en de droge humor van de krikke breekt de ‘pijnmuur’ een beetje. Aan de bevoorrading op de hoge venen spoort hij me aan: hela d’er hangt ne nummer en een tijd op hé!!
Vlug camelback volgieten en een half rijsttaartje binnen stampen. Ik zet de krikke wat uit de wind zoals hij vroeg en merk dat op de ‘vlakkere’ stukken het beter gaat en we af en toe er in halen. Beetje schrik als er weer klim is dat de benen blokkeren maar het lukt. De km’s gaan traag vooruit en het terrein ligt vol rotsen, lange stroken boomwortels en af en toe technische afdalingen. We rijden ook precies door een kloof en moet terug denken aan chemin de soleil. Echt mountainbiken maar slopend. J Moet er op letten dat ik om het uur iets eet.
Hela, je mag doorijden hoor, je moet niet op mij wachten, rij maar weg, roepen we af en toe naar elkaar in gedeelde miserie en plezier. We rijden samen verder en dat pept wel op omdat de krikke mij ook mee sleurt over de stroken en omgekeerd. Zelfde lage niveau ;-)
Een afdaling is moeilijk en daar hangen zelfs oranje netten om ons op te vangen, ook kris deed deze te voet. We komen carine tegen die de 60 km aan het doen is en ook aan het ‘genieten’ is. probeer haar mee te krijgen maar ons tempo ligt nog iets hoger.
Aan de voorlaatste bevoorrading aan de steengroeve zit er een meisje opzij gewoon uitgeput te slapen! Nu beginnen terug de klimmen, bordje nog 6 te gaan. Amai, dat doet nog meer pijn en op karakter rijden we naar boven. Soms te voet omdat het niet meer lukt of zelfs niet kan. De voorlaatste klim daar rijd niemand op, zelfs de kris geeft toe dat dat niet lukt. We beginnen af te tellen en onze km standen te vergelijken snakkend naar de verlossing terwijl we de volgende klim aanvatten. Krikke: ja, je bent heel langzaam aan het wegrijden van mij! Nog enkele keren wachten we en komen terug samen maar dan vergroot de afstand tss mij en de krikke, we spreken dan niet meer over meters maar centimeters. Op een schuine helling ga ik er effe bij liggen en de krikke is blijkbaar ook nog effe ter aarde gegaan.
Nog tergend langzaam met af en toe nog een klimmetje rij ik binnen. Juist boven de acht uur en twee min. Later mijn nieuwe marathon maat de krikke. We hebben dat goed gedaan en tevreden strompelen we verder naar de auto.
De douche doet deugd en een pitta later staan we samen nog wat te genieten bij guy, jeroen, kris en steven, deze heeft opgegeven omdat hij ziek is.
Moe en tevreden naar huis.
Was aangenaam om met de krikke samen te genieten, beide zelfde niveau.
De banden deden dat zéér goed en samen met de merida 96 is fun.
Veel seingevers en zelfs red bull meisjes aan een kasteel maar dat weet ik niet meer, te groggy zeker?
donderdag 28 mei 2009
Verslag Shortbike-Mountainbike.be reis in Gerolstein
Via onderstaande link kunnen jullie een mooi verslag en bijhorende foto's vinden van de Shortbike uitstap naar Gerolstein.Volgens mijn info waren daar Marc "Voske" ,Martine,en Rudi van den Eeden aanwezig om de Flandriakleuren te vertegenwoordigen...hopelijk ben ik niemand vergeten daar ikzelf er niet bij was....
http://www.mountainbike.be/algemeen/actueel.php?subaction=showfull&id=1242923681&archive=&start_from=&ucat=1&
http://www.mountainbike.be/algemeen/actueel.php?subaction=showfull&id=1242923681&archive=&start_from=&ucat=1&
dinsdag 26 mei 2009
24 uren van Zolder
Op 29 & 30 augustus zal Flandria met een team van 8 rijders starten in de 24 uren van Zolder.Dat weekend zullen de snelle motoren en racecars plaats moeten maken voor de carbonnen juweeltjes op dunne bandjes.Ons team zal bestaan uit Pol Col, de broertjes Schroyen, Wim Dobbels, Ronny Vangheel,René Vandevelde,Mario Vandeweghe en ondergetekende.
Dit unieke evenement was vorig jaar reeds een groot succes en uiteraard zijn supporters die de sfeer willen komen opsnuiven en ons willen aanmoedigen van harte welkom.
Meer info en foto's van vorig jaar vinden jullie via http://24uur.whitecoffee.be/main.php?lang=nl
Dit unieke evenement was vorig jaar reeds een groot succes en uiteraard zijn supporters die de sfeer willen komen opsnuiven en ons willen aanmoedigen van harte welkom.
Meer info en foto's van vorig jaar vinden jullie via http://24uur.whitecoffee.be/main.php?lang=nl
woensdag 20 mei 2009
Biker van de maand…..Paul Andries alias “Pol Col”.
In deze rubriek ga ik proberen om elke maand een Flandriabiker « in the picture » te zetten.
Als eerste heb ik uiteraard “The Godfather” van het team gekozen.
Polle heeft lange tijd een tenniscarrière op behoorlijk niveau gecombineerd met de apres-tennis party’s wat hem toen behoorlijk wat trofeeën heeft opgeleverd,aan jullie om uit te maken in welke van de 2 disciplines.
Door het vele fuiven begon onze Pol stilaan wat overgewicht te krijgen wat hem deed besluiten om een fiets aan te schaffen.
Volgens mij had hij dat veel vroeger moeten doen want door zijn “onschuldige blik” en gladde tong had hij veel koersen kunnen winnen denk ik.
BikeBuddies van het eerste uur waren den Alan en Pat “Von Stapp”.
Toertochten maakten stilaan plaats voor het langere werk…rond die periode heb ikzelf Paul en Pat leren kennen tijdens onze jaarlijkse winterduathlon te Brecht.
Eerste grote uitdaging op de mountainbike was de “LCMT”.Een 3-daagse wedstrijd in de Ardennen waar ze ene Lieven leerden kennen (volgens mij heeft Polle daar nu nog altijd spijt van vermits dat één van zijn hoofddoelen de afgelopen jaren de fiets”vakantie” met de mannen van den triatlon is en diezelfde Lieven zijn droom om ooit de bollekestrui te pakken steeds weer onmogelijk maakt).
De grenzen werden stilaan verlegt met deelnames aan La Marmotte en Grand Raid Cristalp,waar ondergetekende heroïsche gevechten heeft geleverd met onze Pol op de flanken van de beruchte “Pas de Lona”.
Ondertussen heeft Paul al behoorlijk wat marathons en cyclo’s op zijn naam staan waaronder,Gran Canaria Bikemarathon,Dolimiti Superbike,Kellerwald,Black forest Ultrabike,Worldclass Offenburg en vele andere.
Ook alle cols met naam in zowel de Alpen als Pyreneeën en Dolomieten heeft hij met zijn Pinarellomachien klein gekregen.
Samen als teammates hebben we vorig jaar den “Transalp” gereden, 8-daagse mountainbikerace vanuit het Duitse Füssen naar het Gardameer in Italië (850km & 21000 hm) dwars over de alpen,een onvergetelijke ervaring!
Dat Paul deze winter goed bezig is geweest heeft hij enkele weken geleden bewezen om vlotjes de “Amstel Gold race” (250km) op zijn palmares te schrijven.
Voorts staan dit seizoen oa de cyclo “Beaumes de Venise” (op en rond de Mont-Ventoux)
,Salzkammer Extreme in Oostenrijk,24u van zolder en Fuerteventura Bikemarathon (150km) op het programma.
Maart 2010 staat bij ons beiden in fluo aangeduid vermits we dan weer als teammates de befaamde Cape-Epic in Zuid-Afrika gaan rijden…Ik kijk er al naar uit!!!
Als eerste heb ik uiteraard “The Godfather” van het team gekozen.
Polle heeft lange tijd een tenniscarrière op behoorlijk niveau gecombineerd met de apres-tennis party’s wat hem toen behoorlijk wat trofeeën heeft opgeleverd,aan jullie om uit te maken in welke van de 2 disciplines.
Door het vele fuiven begon onze Pol stilaan wat overgewicht te krijgen wat hem deed besluiten om een fiets aan te schaffen.
Volgens mij had hij dat veel vroeger moeten doen want door zijn “onschuldige blik” en gladde tong had hij veel koersen kunnen winnen denk ik.
BikeBuddies van het eerste uur waren den Alan en Pat “Von Stapp”.
Toertochten maakten stilaan plaats voor het langere werk…rond die periode heb ikzelf Paul en Pat leren kennen tijdens onze jaarlijkse winterduathlon te Brecht.
Eerste grote uitdaging op de mountainbike was de “LCMT”.Een 3-daagse wedstrijd in de Ardennen waar ze ene Lieven leerden kennen (volgens mij heeft Polle daar nu nog altijd spijt van vermits dat één van zijn hoofddoelen de afgelopen jaren de fiets”vakantie” met de mannen van den triatlon is en diezelfde Lieven zijn droom om ooit de bollekestrui te pakken steeds weer onmogelijk maakt).
De grenzen werden stilaan verlegt met deelnames aan La Marmotte en Grand Raid Cristalp,waar ondergetekende heroïsche gevechten heeft geleverd met onze Pol op de flanken van de beruchte “Pas de Lona”.
Ondertussen heeft Paul al behoorlijk wat marathons en cyclo’s op zijn naam staan waaronder,Gran Canaria Bikemarathon,Dolimiti Superbike,Kellerwald,Black forest Ultrabike,Worldclass Offenburg en vele andere.
Ook alle cols met naam in zowel de Alpen als Pyreneeën en Dolomieten heeft hij met zijn Pinarellomachien klein gekregen.
Samen als teammates hebben we vorig jaar den “Transalp” gereden, 8-daagse mountainbikerace vanuit het Duitse Füssen naar het Gardameer in Italië (850km & 21000 hm) dwars over de alpen,een onvergetelijke ervaring!
Dat Paul deze winter goed bezig is geweest heeft hij enkele weken geleden bewezen om vlotjes de “Amstel Gold race” (250km) op zijn palmares te schrijven.
Voorts staan dit seizoen oa de cyclo “Beaumes de Venise” (op en rond de Mont-Ventoux)
,Salzkammer Extreme in Oostenrijk,24u van zolder en Fuerteventura Bikemarathon (150km) op het programma.
Maart 2010 staat bij ons beiden in fluo aangeduid vermits we dan weer als teammates de befaamde Cape-Epic in Zuid-Afrika gaan rijden…Ik kijk er al naar uit!!!
zaterdag 16 mei 2009
SKS Bikemarathon,Sundern Hagen (D)
105km….2475hm
Seizoensopener voor de mountainbikers dit jaar was “den beer van Sundern”.
Voor het derde jaar op rij zakten we eind april met maar liefst 18 bikers af naar het mooie Sauerland.
Dit werd de eerste test na een veel te lange en koude winter,sommigen onder ons hadden al serieuze afstanden in de benen,ikzelf had door rugproblemen wel wat trainingsachterstand maar was al zeer tevreden met deze toffe bende een weekendje op stap te kunnen gaan.
Het weer was prachtig,het zou een warme dag worden.
Om 10u45 was het dan zover,onder de tonen van “the final countdown”werden de 1000 bikers losgelaten en konden we aan de bekende zware asfaltklim beginnen.
Pol bouwt zo’n marathon altijd op door vrij rustig te starten,proberen niet te forceren om dan op stoom te komen en de 2de helft de gas open te draaien.Ik denk dat we ongeveer 30km samen gereden hebben in “Transalp”stijl en hadden ondertussen oa Filip,de 2 luccen,Kurt,Ghunter (lekke band) terug ingehaald en zagen op sommige stukken dat Jeroen,Dirk en Guyke niet ver voor ons reden wat Paul deed versnellen om tot bij hen te rijden,daar ik voelde dat dit voor mij te snel ging liet ik hem rijden en reed mijn eigen tempo.
Buiten alle verwachtingen in reed ik vlot mee en had ik een goed gevoel,ik reed nooit op kracht naar boven (wat eigenlijk mijn specialiteit is) maar wou op die manier de rug zoveel mogelijk sparen.Na 55km passeerde ik de finish maar ik voelde me nog zo fris dat ik besloot om nog wat door te rijden,ik kon eventueel aan hotel “Panoramblick” ook nog uit stappen.
Ik besloot van een tandje bij te steken en dit ging wonderwel echt goed en ik begon de ene na de andere biker op te rapen tot ik plots Paul en Dirk in het zicht kreeg (ik verschoot me nen bult!)ik was nog nie zo slecht bezig.Paul had te weinig gegeten en kreeg daar de rekening voor betaald.Bij Dirk was het beste eraf maar hij pikte toch nog aan en samen reden we naar Guyke die me bekeek van “wa komde gij hier doen”.5 km voor de finish begonnen we met ze’n drieën aan de verschrikkelijk zware klim naar het bos boven het dorp,door het gebrek aan lange trainingen had ik schrik dat ik hier in een kramp ging schieten maar tot mijn verbazing ging ik nog vlot naar boven en wanneer we links de wei indraaide zag ik dat ik een serieus gat geslagen had,ik schakelde direct naar het middenblad om de kloof zo groot mogelijk te maken omdat ik wist dat Guyke in de afdaling naar finish nog als een steen naar beneden zou knallen.Het lukte me zonder problemen en na 5u02m zat mijn doorgedreven training J erop.Lang leve de “epidurale”.De Schroyen Brothers bewezen hier dat ze ook in 2009 goe bezig zijn en “Voske” zou wel eens de revelatie van dit jaar kunnen worden.
Dikke proficiat aan iedereen,we hebben er weer van genoten.
47ste Lieven (La pipe) van 300 deelnemers in 4u37m44s
62ste Marc Vos (Flandria) in 4u48m07s
76ste Jeroen (La Pipe) in 4u52m31s
96ste Marc Roggen (Flandria) in 5u00m10s / 22ste Master van de 96 deelnemers
101ste Guyke (La Pipe) in 5u00m46s
107de Dirk (La Pipe) in 5u02m24s
117de Paul Andries (Flandria) in 5u06m38s
145ste Luc janssens (Flandria) in 5u19m34ss
148ste Ghunter (La Pipe) in 5u19m50s / lekke band
155ste Filip Evenepoel (Muddy buddies) in 5u22m58s / 2x lek
181ste Pat “von Stap” (Brandweer schoten) in 5u29m55s
188ste Kurt Verhaegen (Flandria) in 5u32m50s
194ste Luc “Red bullet” (Muddy Buddies) in 5u36m22s
214de de Krikke in 5u43m05s
217de Peter Hendrickx (Brandweer schoten) in 5u44m38s
237ste Jef van den Eeden (Flandria) in 5u54m54s / lekke band
263ste Rudi van den Eeden (Flandria) in 6u17m27s
270ste Martine Vervloet (Flandria) in 6u23m14s 2de plaats senioren2
Seizoensopener voor de mountainbikers dit jaar was “den beer van Sundern”.
Voor het derde jaar op rij zakten we eind april met maar liefst 18 bikers af naar het mooie Sauerland.
Dit werd de eerste test na een veel te lange en koude winter,sommigen onder ons hadden al serieuze afstanden in de benen,ikzelf had door rugproblemen wel wat trainingsachterstand maar was al zeer tevreden met deze toffe bende een weekendje op stap te kunnen gaan.
Het weer was prachtig,het zou een warme dag worden.
Om 10u45 was het dan zover,onder de tonen van “the final countdown”werden de 1000 bikers losgelaten en konden we aan de bekende zware asfaltklim beginnen.
Pol bouwt zo’n marathon altijd op door vrij rustig te starten,proberen niet te forceren om dan op stoom te komen en de 2de helft de gas open te draaien.Ik denk dat we ongeveer 30km samen gereden hebben in “Transalp”stijl en hadden ondertussen oa Filip,de 2 luccen,Kurt,Ghunter (lekke band) terug ingehaald en zagen op sommige stukken dat Jeroen,Dirk en Guyke niet ver voor ons reden wat Paul deed versnellen om tot bij hen te rijden,daar ik voelde dat dit voor mij te snel ging liet ik hem rijden en reed mijn eigen tempo.
Buiten alle verwachtingen in reed ik vlot mee en had ik een goed gevoel,ik reed nooit op kracht naar boven (wat eigenlijk mijn specialiteit is) maar wou op die manier de rug zoveel mogelijk sparen.Na 55km passeerde ik de finish maar ik voelde me nog zo fris dat ik besloot om nog wat door te rijden,ik kon eventueel aan hotel “Panoramblick” ook nog uit stappen.
Ik besloot van een tandje bij te steken en dit ging wonderwel echt goed en ik begon de ene na de andere biker op te rapen tot ik plots Paul en Dirk in het zicht kreeg (ik verschoot me nen bult!)ik was nog nie zo slecht bezig.Paul had te weinig gegeten en kreeg daar de rekening voor betaald.Bij Dirk was het beste eraf maar hij pikte toch nog aan en samen reden we naar Guyke die me bekeek van “wa komde gij hier doen”.5 km voor de finish begonnen we met ze’n drieën aan de verschrikkelijk zware klim naar het bos boven het dorp,door het gebrek aan lange trainingen had ik schrik dat ik hier in een kramp ging schieten maar tot mijn verbazing ging ik nog vlot naar boven en wanneer we links de wei indraaide zag ik dat ik een serieus gat geslagen had,ik schakelde direct naar het middenblad om de kloof zo groot mogelijk te maken omdat ik wist dat Guyke in de afdaling naar finish nog als een steen naar beneden zou knallen.Het lukte me zonder problemen en na 5u02m zat mijn doorgedreven training J erop.Lang leve de “epidurale”.De Schroyen Brothers bewezen hier dat ze ook in 2009 goe bezig zijn en “Voske” zou wel eens de revelatie van dit jaar kunnen worden.
Dikke proficiat aan iedereen,we hebben er weer van genoten.
47ste Lieven (La pipe) van 300 deelnemers in 4u37m44s
62ste Marc Vos (Flandria) in 4u48m07s
76ste Jeroen (La Pipe) in 4u52m31s
96ste Marc Roggen (Flandria) in 5u00m10s / 22ste Master van de 96 deelnemers
101ste Guyke (La Pipe) in 5u00m46s
107de Dirk (La Pipe) in 5u02m24s
117de Paul Andries (Flandria) in 5u06m38s
145ste Luc janssens (Flandria) in 5u19m34ss
148ste Ghunter (La Pipe) in 5u19m50s / lekke band
155ste Filip Evenepoel (Muddy buddies) in 5u22m58s / 2x lek
181ste Pat “von Stap” (Brandweer schoten) in 5u29m55s
188ste Kurt Verhaegen (Flandria) in 5u32m50s
194ste Luc “Red bullet” (Muddy Buddies) in 5u36m22s
214de de Krikke in 5u43m05s
217de Peter Hendrickx (Brandweer schoten) in 5u44m38s
237ste Jef van den Eeden (Flandria) in 5u54m54s / lekke band
263ste Rudi van den Eeden (Flandria) in 6u17m27s
270ste Martine Vervloet (Flandria) in 6u23m14s 2de plaats senioren2
vrijdag 15 mei 2009
Welkom bloggers…
Eerst een woordje uitleg voor diegene die ons niet kennen…
Bezieler van dit team is Paul Andries (beter bekent als Pol Col).
Pol,ex-tenisser en partyanimal is nu al enkele jaren zeer intensief met fietsen bezig.
Vooral de buitenlandse mountainbikemarathons en wegcyclo’s zijn de doelen en dat geld eigenlijk voor het grotendeel van ons team.
Voorts zijn er nog enkele bevriende du-en triathleten en sympatisanten.
Officieel zijn we geen club…gewoon een bende vrienden,allemaal gek van de fiets!
Pol heeft van de vorige winterstop gebruikt gemaakt om op zoek te gaan naar nieuwe sponsors ,eenmaal die binnen gehaald te hebben begon het leuke knip- en plakwerk om het samenstellen van de mooie,sportieve outfit.Het resultaat oogt echt fantastisch,mooi detail is de Belgische driekleur,daar de meeste van onze uitdagingen in het buitenland plaatsvinden.Uiteraard willen we onze sponsors bedanken voor hun bijdrage!!
Bezieler van dit team is Paul Andries (beter bekent als Pol Col).
Pol,ex-tenisser en partyanimal is nu al enkele jaren zeer intensief met fietsen bezig.
Vooral de buitenlandse mountainbikemarathons en wegcyclo’s zijn de doelen en dat geld eigenlijk voor het grotendeel van ons team.
Voorts zijn er nog enkele bevriende du-en triathleten en sympatisanten.
Officieel zijn we geen club…gewoon een bende vrienden,allemaal gek van de fiets!
Pol heeft van de vorige winterstop gebruikt gemaakt om op zoek te gaan naar nieuwe sponsors ,eenmaal die binnen gehaald te hebben begon het leuke knip- en plakwerk om het samenstellen van de mooie,sportieve outfit.Het resultaat oogt echt fantastisch,mooi detail is de Belgische driekleur,daar de meeste van onze uitdagingen in het buitenland plaatsvinden.Uiteraard willen we onze sponsors bedanken voor hun bijdrage!!
Pol Col,Hanka en blogger Iron Marc 
Glamourboy Pol tijdens Amstel Gold (full version 250km)
Abonneren op:
Posts (Atom)
